sonrabahar

kar yağmıştı
enfes bir ışık vardı gecede
seslendim sana
uzaktan

uzak değildin belki
yanım olmayan her adres uzaktır bana
seslendim yollara dökülmüş tuzların buharından

sen de tam düşündüğümü yapmıştın
duymamıştın

sonra kar durmuştu
ve bahar gelmişti ardından

nerdesin!

nerdesin!

bir okyanus dalgası gibi yükselir yokluğun gökyüzüne
yağmur olur sensizlik akar şehirlere, ülkelere

herkes duyar
kuşlar çığlık çığlığa
herkes birbirine sorar
nerdesin!
herkes sorar
dünyada yaşayan ve ölmüş herkes sorar
nerdesin!

herkes arar seni
benim için arar
benim çığlığımdır kuşların söylediği
benim açlığımdır savaşları çıkaran
benim acım öldürür zamansız gidenleri
çiçeği solduran benim karanlığımdır

herkes arar benim için seni
rüyalarda arar
sokaklarda
mumların ateşlerinde
dualarda arar
tavan aralarında
satır aralarında
galaksilerde
seni ararlar benim için


nerdesin?

an

bir an
bir an
bir hasret gelir
bir an
öyle bir hasret ki
çarpar suratından
bir kasırga gibi
hayat yolunun tam ortasından

tek bir an
geçecek day-an

gece yürürken
her zamanki kaldırımdan
evine bakarsın
bir yabancı gibi karanlıktan

balkonunda biri vardır oturan
durursun
izlersin
tanır gibisin bir rüyadan

bir göz kırpması arasındaki o minicik an
kalkar...
ve gider

adam