deli maviler

rüyalarımda bir sevgili var
gerçek dediğimiz hayata gelmeyecek kadar beyaz
rüyalarımda bir sevgili var
bütün eski sevgililerimin özlediğim taraflarını taşıyor
birinde onun gülüşünü görmüşüm de vurulmuşum
diğeri onun sesiyle çağırmış beni, ondan dönüp bakmışım
zerrelerin toplamı gibi bir şey o
bugüne kadar yaşanan her şeyi manalı kılan
ne ben çağırıyorum onu
bu kornalı, telaşlı
elindeki kılıçla hayatı insanlara pay eden
bolluğun, kardeşliğin olmadığı bu demokratik sabaha
ne de o geliyor şehrin terinin sindiği kirli ve yorgun akşamlara
biz altın saatlerde buluşuyoruz gizliden
hayat ebeveyn gibi odasında uyurken
vedalaşıyoruz göreve giden asker ve karısı gibi alacakaranlıkta
hasret büyüyor içimde
doğuracağım onu dolanıp durduğum bu fani dünyanın
çıkış kapısını bulduğumda

her şeyden biraz

senden biraz
benden biraz
ikimizden biraz

sensizlikten biraz
bensizlikten biraz
başkalarından biraz

olur muydu, kim bilir
daha da fazla çabalasaydık biraz

vazgeçtim biraz
tutuklu kaldım biraz
işte geçiyor günler
yaşıyor gibiyim
az biraz

big bang

parmaklarımın ucunda gökyüzü
dünya ayaklarımın altında
ben, ben oluyorum
sanki ilk defa oluyormuşcasına