kulis

                                     

yalnızlıklarımı pudraladım çıktım evden
merdiveni kullandım
kalçalarımı eritmem gerektiğinden
ne yalnızlığım belli
ne kalçalarım korsesi

sahilde bir banka oturdum
kalçalarımı bankın kenarına koydum
genç bir çift geldi oturdu yanıma
aşkları hain bir güneş gibi vurdu
pudralı yalnızlığıma

gençliğim geldi oturdu diğer yanıma
ağzında sarı bir papatya
boş ve aylak geçirdiğim tüm vakitleri
alıp ekleseler ömrümün sonuna

gece gezmesi

                                                         

elimde bir sepet
yıldızları topluyorum bu gece
sonra sana geleceğim bekle
masanın üzerine dökeceğim bütün yıldızları
rakı da getireceğim bir şişe
kadehime yıldızları atıp içeceğim buz niyetine
tüm olmamış dileklerin sanığı bu yıldızlar
rakıyla kana karıştıklarında belki anlarlar
olmayan dileklerin insanın kanına nasıl dokunduğunu